BİR TUTKUDUR ÖĞRETMEN OLMAK

       Öğretmenlik, kendini bu mesleğe adamış bir kişi için adını duyduğunda duraksamak, mesleğin verdiği hisle heyecanlanmaktır. Öğretmenlik mesleği, gücünü sevgiden alan dünyanın en saygın ve kutsal mesleğidir.

       Elini kalbine koyduğunda, usulca yaklaşıp ”öğretmenlik mesleği hakkında ne düşünüyorsun?” diye kulağına fısıldadığında samimi bir cevap alabiliyorsan ne mutlu sana diyebilirim. Hiç şüphesiz doğru yoldasındır, kalbin sana eşlik ediyor ve duyduğun heyecanın ritmine ayak uydurabiliyordur. Sessizliğin hâkim olduğu bu ortamda, kalp gözüm açılıyor ve sevinçten usulca süzülen gözyaşları misali, akıyor kalbimin derinliklerinden bir tutam sevda sözcükleri. Sevda sözcükleri diyorum çünkü öğretmenlik bir sevdadır, koşulsuz sevebilmektir. Kalbini bu yolda rehber yapan birini görünce karşısında saygıyla selam durmaktır.

        Öğretmenlik mesleği, tüm mesleklerden daha ayrıcalıklıdır. Ayrıcalıklı mesleğe sahip olduğunu düşünen birçok insanın geçmişinde kabiliyetli bir öğretmenin imzası vardır. Her şeyden önce başarılı bir öğretmen olan ulu önderimiz Atatürk,”Ben her şeyden önce öğretmenim.”diyerek tüm unvanların ötesine taşıdığı öğretmenlik mesleğinin önemini ve kutsallığını vurgulamaya çalışmıştır. Ayrıca “Benim asıl anlatılacak yanım öğretmenliğimdir. Topluma, milletime ben öğretmenlik yapabiliyorsam beni onunla anlatın. Yoksa kazandığımız zaferler, öteki işler pek önemli değildir.”diyen Başöğretmen Atatürk bu anlamlı sözüyle de öğretmenlik mesleğine verdiği değeri ve mesleğin yüceliğini en güzel şekilde ifade etmiştir.

       Uçsuz bucaksız bir yol ve yolun sonunda öğrenme arzusuyla yanıp tutuşan bir düzine çocuk hayal edelim. Mantıklı düşünen bir insan bu kadar çocuk için çıkar mı o yola? “Hayır!” seslerini duyuyor gibiyim. Gerçek bir öğretmen hiç düşünmez ve o bir düzine çocuğun yangınını söndürmek, yaralarına merhem olup iyileştirmek için ”Ben gidiyorum ailem, ben gidiyorum tüm sevdiklerim. Hakkınızı helal edin.”  diyerek çıkar yola. Karanlığın takip ettiği uçsuz bucaksız bu yolda, bekleyen bir tutam çocuğun heyecanı ışık olur ona, sevda yolunda. Yola çıkan bu kahraman öğretmen, bir damla suya hasret bir çöl susuzu gibi bilgi bekleyen çocuklara eğitim şerbetinden içirecek ve onların susuzluklarını giderecektir. Almadan verdiği için, verdikçe çoğalacak ve çoğaldıkça yaşamı kucaklayacaktır. Gücünü sevgiden alan öğretmen olmak işte böyle bir şeydir.    

       Öğretmenliğin hazzını tatmış ve öğretmenlik mesleğinin yüceliğine inanan bir öğretmen adayı olarak buradan tüm meslektaşlarıma seslenmek istiyorum. Öğrencilerinizin ileride karşınıza çıktığında “Size minnettarım hocam” diyerek elinizi öpmek için sarıldığını görmek ve gözünüzden akan mutluluk gözyaşlarının verdiği hazzı yaşamak istiyorsanız sahip olduğunuz ya da olacağınız bu kutsal mesleğin değerini bilin ve hakkını verin. Son olarak gözlerinizin içine bakarak o ışık saçan öğrencilerinizden sevgi ilacını hiç eksin etmeyin. Unutulmamalıdır ki sevgi ve saygı birer yansımadır. Sizden çıkıverir, karşınızdaki kişiden tekrar size döner.