SINIF EŞYALARINDAN MEKTUP VAR

Bir zamanlar bir okul sırası varmış.Bu sıra durmadan ağlarmış.Bu nedenle “adı üzgün okul sırası” imiş. Bu sırayı kullanan o kadar kötü davranmış ki diğer sıralarda onun için üzülürmüş. Sırayı kullananlar sırayı çizer,boyar,kazır ona zarar verirlermiş.Sıra ilk günkü görünümünü kaybettiği için üzülürmüş.Bir gün sıra başka bir sıranın parlaklığını görmüş.Başlamış yine ağlamaya.Çünkü onu şimdiye kadar kimse özenli kullanmamış.

             O kadar çok ağlamış ki; bütün sıralar başına toplanmış.Bir çözüm yolu bulmak ve onu mutlu etmek istiyorlarmış. Bunun için üzgün sırayı kullananla çocukla konuşmaya Karar vermişler. Ona bu sıra senin ders çalışman için buraya yerleştirildi.Sen sırayı özenli kullanmadığın için sıra çok üzülüyor ve ağlıyor.Bu yaptıkların için ne düşünüyorsun?Yaptığın doğru bir davranış mı?

              Çocuk bütün bunları duyunca kendinden utanmış.Üzgün sıranın yanına gitmiş.”Seni üzdüğüm ve sana kötü davrandığım için özür dilerim.Sen olmasaydın ben sınıfta rahat oturamazdım.Kitabımı defterimi rahat kullanamazdım.Bundan sonra .....

               Öğretmen hikâyenin sonunu sözlü olarak tamamlattırır.

               Öğretmen çantasından üç mektup zarfı çıkarır.Çocuklar sizlere mektup gelmiş sizce kimden gelmiş olabilir?Bütün zarfların üstünde gönderen:”sınıf eşyaları yazıyor;yalnız hangi sınıf eşyalarından geliyor bilmiyorum.Öğrenmek ister misiniz? Denilir.Zarflar öğrencilere verilir.Merak uyandırması sağlanır.

                Öğrencilere şu sorular sorulur:

                “Çocuklar sizce sınıf eşyaları bize neden mektup göndermiş olabilir? Sizce bize ne söylemek istiyor olabilirler?”denilir. Cevaplar üzerine konuşulur.

Öğrencilerin sınıf eşyalarını kullanırken gösterdikleri özen gözlenecektir.